همون يك-دو-سه
يك- روز شعر و ادب پارسي بر تمام شعر و ادب پارسي دوستان مبارك باد
دو- من يه چند روز پيش يه سري رفته بودم بيرون. چند تا صحنه حالگيرانه ديدم، اومدم و يادداشت قبلي رو نوشتم كه در اصل يه نجوا با ضميرخودم بود و منظورم هم اين بود كه اگر آدم واقعا بخواد به دور و برش دقيق بشه و راجع به صحنه‌ها و ناهنجاريهايي كه مي‌بينه، عميق تفكر بكنه و تاثير هم بپذيره، توان روحي بسيار بالايي بايد صرف كنه و بدتر اينكه اونهايي كه وظيفشون حل اين مشكلات و رفع اين ناهنجاريهاست و بابت اين كارهاي نكرده، بخشي از حقوق خود را هم از حق همين مشكل حل نشده‌ها دريافت مي‌كنند، تنها به چهره و سخن، درد آشنايي مي‌كنند و عملا هيچ . در آخر هم گفتم اگر روزگاري توانستي كه ببيني و غصه نخوري و بي‌تفاوت باشي ما را هم خبركن يعني چي؟ يعني نمي‌توان و نمي‌شود كه ديد و رد شد و به عبارتي پا روي دل گذاشت و گذشت وبي‌تفاوت بود
. مي‌خواستم همين رو بگم كه منظور من از نوشته قبلي اين بوده
چون يه دوستي توي نظرشون شاكي بودن كه تو چكار كردي؟ تو براي مردم چكاري انجام دادي؟ تلاش كردي يا نه؟ و چرا فقط حرف زده‌اي؟ و در آخر گفتن كه ما بايد تلاش كنيم بايد كمك كنيم بايد فكر كنيم و اگرسعي كنيم ميتونيم دنياي قشنگتري داشته باشيم كه حقا حرف زيبا و به جاييه و ازينكه نگارندة عزيز اين نظر نگران من و تلاش من هستند بسيار ممنونم . فقط يه چيزي كه هست من اصلا يادم نمياد كسي تا حالا 24 ساعته همراه من بوده باشه كه حكم" فقط حرف زدن" رو برام صادر كنه گرچه به اين معترفم كه تا كنون آنجور كه بايد و شايد بارقه برق چشماني كه دست من دستگير دستانش بوده باشد جانم مسحور ننموده. در ضمن تلاش براي كمك و كار براي مردم شامل طيف وسيعي از فعاليتها هست كه تنها محدود به صبح بيدار شدن و رفتن سركار نمي‌شه. اگربشود شايد و شايد و تنها و تنها اخمي به لبخندي تبديل كرد، هرچند نتوان شكم گرسنه‌اي سيركرد، بازهم شكري به خدا بدهكاريم
سه- قاصدك باز چه خبر آوردي
خوب معلومه خبر اومدن پاييز
دور و ور پشت بوم ما نگرد بچه مدرسه‌اي نداريم بچه دانشگاهي هم نداريم فقط يه بچه داريم آماده به
خدمت. اونم دوم آبان
دو- من يه چند روز پيش يه سري رفته بودم بيرون. چند تا صحنه حالگيرانه ديدم، اومدم و يادداشت قبلي رو نوشتم كه در اصل يه نجوا با ضميرخودم بود و منظورم هم اين بود كه اگر آدم واقعا بخواد به دور و برش دقيق بشه و راجع به صحنه‌ها و ناهنجاريهايي كه مي‌بينه، عميق تفكر بكنه و تاثير هم بپذيره، توان روحي بسيار بالايي بايد صرف كنه و بدتر اينكه اونهايي كه وظيفشون حل اين مشكلات و رفع اين ناهنجاريهاست و بابت اين كارهاي نكرده، بخشي از حقوق خود را هم از حق همين مشكل حل نشده‌ها دريافت مي‌كنند، تنها به چهره و سخن، درد آشنايي مي‌كنند و عملا هيچ . در آخر هم گفتم اگر روزگاري توانستي كه ببيني و غصه نخوري و بي‌تفاوت باشي ما را هم خبركن يعني چي؟ يعني نمي‌توان و نمي‌شود كه ديد و رد شد و به عبارتي پا روي دل گذاشت و گذشت وبي‌تفاوت بود
. مي‌خواستم همين رو بگم كه منظور من از نوشته قبلي اين بوده
چون يه دوستي توي نظرشون شاكي بودن كه تو چكار كردي؟ تو براي مردم چكاري انجام دادي؟ تلاش كردي يا نه؟ و چرا فقط حرف زده‌اي؟ و در آخر گفتن كه ما بايد تلاش كنيم بايد كمك كنيم بايد فكر كنيم و اگرسعي كنيم ميتونيم دنياي قشنگتري داشته باشيم كه حقا حرف زيبا و به جاييه و ازينكه نگارندة عزيز اين نظر نگران من و تلاش من هستند بسيار ممنونم . فقط يه چيزي كه هست من اصلا يادم نمياد كسي تا حالا 24 ساعته همراه من بوده باشه كه حكم" فقط حرف زدن" رو برام صادر كنه گرچه به اين معترفم كه تا كنون آنجور كه بايد و شايد بارقه برق چشماني كه دست من دستگير دستانش بوده باشد جانم مسحور ننموده. در ضمن تلاش براي كمك و كار براي مردم شامل طيف وسيعي از فعاليتها هست كه تنها محدود به صبح بيدار شدن و رفتن سركار نمي‌شه. اگربشود شايد و شايد و تنها و تنها اخمي به لبخندي تبديل كرد، هرچند نتوان شكم گرسنه‌اي سيركرد، بازهم شكري به خدا بدهكاريم
سه- قاصدك باز چه خبر آوردي
خوب معلومه خبر اومدن پاييز
دور و ور پشت بوم ما نگرد بچه مدرسه‌اي نداريم بچه دانشگاهي هم نداريم فقط يه بچه داريم آماده به
خدمت. اونم دوم آبان
! قاصدك از جلو چشمم دور شو حوصلتو ندارم
